Ervaringsverhaal Sterk in je werk: ‘De tip van die kennis was goud waard’

‘Na de mavo ben ik het leger in gegaan. Als beroepsmilitair heb ik verschillende uitzendingen meegemaakt. Daarna heb ik gewerkt in de beveiliging en geldtransport en uiteindelijk ben ik in de sales gerold. Ik kan goed praten, voor een verlichtingsbedrijf deed ik veel koude acquisitie en maakte ik verlichtingsplannen voor grotere bedrijven. In het begin was het kicken als ik een grote opdracht binnenhaalde, maar op een gegeven moment merkte ik dat ik alleen maar aan het praten en bellen was of in de auto zat. Het voegde niets meer toe. Mijn vrouw merkte dat ik er geen plezier meer in had. Werken in de zorg speelde al langer door mijn hoofd. Die tip van mijn kennis voor zo’n gratis loopbaangesprek via Sterk in je werk kwam op het juiste moment. Het is heel laagdrempelig, ik werd meteen gebeld voor een gesprek en kon daarvoor hier in de buurt terecht. Mijn loopbaancoach Angelique heeft een weg voor mij geopend. Zij vertelde mij over de opleidingen, en de loopbaanmogelijkheden in de sector. Ik wist bijvoorbeeld niet van het bestaan van de zij-instroomtrajecten. Zij wees mij op het tweejarige leerwerktraject VIG/MZ3 aan het Astrum College.

Op mijn sollicitatie was zorgorganisatie LuciVer de enige deelnemende organisatie die reageerde. Dat vond ik wel jammer, want met mijn achtergrond als beroepsmilitair en ervaring in de sales heb ik vaardigheden die mij nu in de zorg heel goed van pas komen. Gelukkig zag LuciVer dat ook. Het klikte meteen, en ze wilden mij graag hebben. Om de tijd tot de start van de opleiding afgelopen september te overbruggen, heb ik eerst een paar maanden gewerkt als zorgassistent. Dat was een pittige periode, net na de eerste coronagolf, waarbij alle hulp welkom was. Dus ik draaide meteen vol mee. Ik hielp de bewoners met eten en drinken, speelde rummikub met ze, ging met ze naar buiten, naar de dieren. Maar het voelde niet als werk. De hele dag door krijg je waardering. Inmiddels kennen alle bewoners mij bij naam en collega’s zeggen dat ze kunnen merken dat er een frisse vrolijke wind binnen is komen waaien. De vrouwelijke bewoners vinden zo’n mannelijke verzorgende wel mooi. Niemand vindt het erg om door mij gewassen te worden. Ook de mannelijke bewoners zijn blij met een man op de afdeling. Kunnen ze weer eens van die typische mannengrappen maken. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk. Nu de opleiding gestart is, sta ik boventallig op de planning en word ik goed ingewerkt. Je werkt nauw samen met je collega’s op de afdeling, als team krijgen we de zorg elke dag weer voor elkaar. Natuurlijk zie ik heus de mindere kanten van het vak, maar het is zoveel meer dan alleen billen wassen. Maar als je een glimlach op iemands gezicht weet te krijgen, of als een groep rustig wordt door mijn aanwezigheid, dan besef je dat dit werk echt betekenis heeft. Niets mooier om de laatste levensfase van mensen nog een stukje fijner te mogen maken.

Ik heb de luxe dat mijn vrouw een goede baan heeft en onze kinderen al wat groter zijn. Daardoor heb ik nu de ruimte om dit leerwerktraject te doen. Met 28 uur werken en daarnaast studeren is het goed te combineren zo. Het salaris valt reuze mee, ik ben er tevreden mee. En straks met mijn diploma voor zowel verzorgende als maatschappelijke zorg op zak heb ik een goed perspectief. Wie weet wat er daarna mogelijk is, maar ik ga nu eerst dit ervaren!’